O zwierzeniach, minionej nocy, chwaleniu się.....

Klarka (kto nie czyta Klarki, to pora nadrobić!) przywołuje nas (blogerów) tu do porządku, a jak to tak takiego Guru nie posłuchać?!

"Co to za nowa moda taka żeby na blogach nie było zwierzeń, opowieści o minionej nocy, chwalenia się dzieckami, chwalenia się schudnięciem, żalenia się zgrubnięciem, podziwiania mamusi, potępiania teściowej i pokazywania kwiatków i kotków."

Z czego tu się zwierzyć, jak Wy już prawie wszystko o mnie wiecie?
Wiecie ile mam dzieci, z kim sypiam, ile schudłam, żadnych tajemnic normalnie! No to wyznam Wam w tajemnicy że... nie lubię brukselki;-)
Miniona noc była... bardzo intensywna. Dziecko młodsze zasnęło w aucie podczas drogi, obudzona była w tak złym humorze, jak matka kiedy staje na wadze i znów efekt nie zadowalający, dziecko nic w domu zrobić nie pozwoliło tylko o wszystko płakało, mranczało i marudziło. Po ubraniu w piżamę nagle się ożywiło i zbojkotowało konieczność spania, położona płakała, schodziła z łóżka i bawiła się jakby nigdy nic, ewentualnie stała pod drzwiami i nawoływała (a trzeba Wam wiedzieć, że już od mniej więcej dwóch tygodni panienka śpi w łóżku, nie w takim kojcowatym tylko w takim normalnym, więc wychodzenie to żadna trudnosć. Spadła tylko raz, ale na poduszki, które jeszcze na razie leżą sobie na podłodze, ale chyba lada dzień będzie można się z nimi pożegnać, bo panna nie uprawia przez sen sportów ekstremalnych). Po niewiadomoktórej próbie położenia jej spać, po wyłączeniu lampki,. szczelnym zasłonięciu okien, aby nie widziała powodów do wyjścia padła w końcu. A godzina była coś ok 22.30. Matka z ojcem też padli w ubraniach wykończeni i otoczeni błogim bałaganem, że jakby tak jakaś opieka przez okno zajrzała to ojojojoj! drzwi do domu nie zamknięcie, światła porozświecane, się panie powodzi a PGE się cieszy i kasiore liczy!
Błogi sen wykończonych ok 3 przerwał płacz córki starszej, która mało entuzjastycznie przyjęła brak świecącego konika w pokoju co oznajmiła na całe gardło, budząc tym nie tylko rodzicieli ale także siostrę młodszą, cudem uśniętą zaledwie cztery godziny temu... Na szczęście starszej włączenie lampki, a młodszej butla mleka sen przywróciły i rodzice mogli spokojnie wstać i zrobić to czego poprzedniego wieczoru im się nie udało, czyli... posprzątać, wykąpać się, zabejcować listwy, przejrzeć allegro....
No to by było o nocy, a co myśleliście, Klarka tyle tematów zapodała, że epopeja z tego wyjdzie jak nic!
Czym tu się pochwalić? Wszak wiadomo wszem i wobec, że dzieci nasze są najładniejsze i najmądrzejsze, zdjęć nie umieszczam, wiec musicie mi wierzyć na słowo ;-P
Ale mają też charakterek, zwłaszcza młodsza wczoraj pokazała, ze swoje zdanie ma i koniec. W przedszkolu/żłobku był fotograf, ale Marysia zdjęcia zrobić sobie nie dała! Nie i już. Panie się nagimnastykowały, zaprosiły nawet siostrę starszą, aby małej było raźniej, jednak zdjęcia i tak nie udało się zrobić... 
Czy się chwalić czy pożalić? Łatwiej mi jednak grubnąć niż chudnąć, waga spada w takim tempie, że płakać się chce, ale z drugiej strony jednak spada, więc chyba chwalić się mimo wszystko trzeba!
Teściowej jako takiej nie posiadam, wiec niestety najlepszy temat do notek odpada. A skoro teściowej nie ma  to chwalenie się mamusią nie przyniesie oczekiwanego efektu.
No i zbliżamy się do końca, jeśli ktokolwiek doczytał do tego momentu, to podziwiam szczerze, musi mnie na prawdę bardzo lubić;-)
Kwiatki to u mnie temat pustynia, bo zawsze zapominam podlać. A o kotach to mogłabym dużo, musimy jakiś sposób wymyśleć, żeby jednak tak tłumnie się u nas nie stołowały, bo jak już ten nasz zje kolację, to przychodzi jego matka, później przychodzi kot bury, później przychodzi kolejny kot trzykolorowy, później śliczna ruda kotka, której się boi cała  kocia reszta, a czasem w środku nocy przychodzi jeszcze kot czarny i dojada po pozostałych.
Ostatnio byłam z tatą w sklepie i do koszyka zapakowałam kocie żarcie, tata mnie pyta:
- A co to jest?
- No jedzenie dla kota.
-Dla kota? Zgłupiałaś!? a myszy?