O domu

Przez najbliższe tygodnie będę pewnie monotematyczna, ale w tej chwili cały nasz świat toczy się tylko wokół jednego i na nic innego czasu nie zostaje- czyli wokół domu. Blog na ten czas z pewnością nie zamieni się w blog budowlany ani wnętrzarski i pewnie nawet nie będzie postów z tego, jak się próbujemy urządzic bo po pierwsze kogo to interesuje, a po drugie teraz próbujemy na razie doprowadzić dom do stanu używalności, a na to żeby wyglądał tak jak sobie wymarzyliśmy to pewnie potrzeba co najmniej kilku lat, no chyba że w Totka wygramy, to szybciej;-P
Jak już wiecie kupiliśmy niewielki stary domek. Owszem wyglądał całkiem nieźle, najlepiej ze wszystkich niezliczonych, które oglądaliśmy. Wiecie, kiedy zaczyna się szukać to na poczatku z wielkim entuzjazmem przegląda się ogłoszenia, później z wielkim entuzjazmem jedzie się na oglądanie pierwszej, drugiej, piątej nieruchomości, przy następnej jest coraz większe rozczarowanie, bo często to tylko zdjęcia są swietnie zrobione, po kilkunastu  ma się juz dosyć przeglądania ogłoszeń i oglądania chałup, a z czasem na oglądanie jedzie się raczej ze strachem w oczach co tym razem nam pokażą i ma się już dosyć wszystkiego, a to dopiero początek, bo jeszcze trzeba zorganizować pieniądze, bo trezba przejsć przez negocjacje z właścicielami, a ci bywają bardzo różni, no i jeszcze jak w naszym przypadku można trafić na marne biuro nieruchomości, przez które cała tranzakcja moze opóźnić się o kilka miesięcy (tak, tak wszystko mogło dojść do skutku we wrześniu, jeszcze przed porodem, ale przez agenta biura nieruchomości... ech, szkoda gadać).
Tak czy inaczej w końcu się udało.
Dom na pierwszy rzut oka wyglądał całkiem dobrze, nawet myśleliśmy, że wystarczy niewielki nakład pracy, żeby można było zamieszkać. Oj my naiwni! Na początku założyliśmy, że zrobimy tylko ogrzewanie, łazienkę i kuchnię a pokoje się tylko odmaluje i zamieszkamy i powoli będziemy sobie szykować po swojemu. Wiadomo dom stary, więc do wymiany sa okna, dach, ogrzewania nie było wcale, tylko mała koza, ale dach jeszcze trochę wytrzyma, okna nieszczelne, ale są, da się żyć.
Jasne.
Na początku okazało się, że zlew i umywalka nawet są, ale nie są podłączone do kanalizacji.
Później kolejna niespodzianka, bo woda co prawda jest, ale po za tym, że jest w kranie to leje się również ze ściany, w dodatku zawory nie trzymają.
Podłogi zakryto w dwóch pomieszczeniach jakimś gumoleum czy innym lenteksem, ale na wsi tak się robiło od kiedy weszły te wynalazki do obiegu. No tak, tylko że jak woda ze ściany się lała to podłoga w tym pomieszczeniu całkiem sie rozpadła, w drugim też nie nadaje się do użytku, szczęśliwie ocalała chociaż część legarów.
Przez okna wiatr porusza firankami, moze latem by nam to szczególnie nie przeszkadzało, ale zimą to jednak trochę mało komfortowe jest.
Tak więc zamiast małego remontu musimy wykonać niemal remont generalny. I to wszystko w środku zimy, z dwójką małych dzieci przy nodze, 60 km od obecnego miejsca zamieszkania, na głębokiej wsi (żeby nie napisać zabitej dechami, bo to jednak mało elegancko tak powiedzieć o swoim, wybranym przez siebie dobrowolnie, miejscu do życia), w obcej gminie, wśród obcych ludzi i z ograniczonym bądź co bądź budżetem, który właśnie w ubiegłym tygodniu przekroczyliśmy i mając na to niewiele czasu, bo najpóźniej 31 stycznia musimy opuścić mury starego mieszkania.
I tak i P i ja każdą wolną chwilę staramy się spędzić Tam, a jak nie Tam, to rozmyślając, projektując, czytając, doszkalając się, kupując, przegladając a w przerwach starajac sie od tego wszystkiego nie zgłupieć. W dodatku w zasadzie od 24 wszystko jest wyłączone z życia aż do 7 stycznia: urzędy, sklepy, fachowcy, większość albo nie pracuje, albo pracuje na pół gwizdka.
Ale damy radę, bo kto jak nie my:-)
Nie piszę tego wszystkiego, żeby ponarzekać, bo mimo wszystkich wad dom i tak jest spełnieniem naszych marzeń, a to co zrobimy teraz to już będzie gotowe i po naszemu, albo chociaż zgodnie ze sztuką budowlaną.
Bardzo będę się cieszyć jeśli przetrwacie z nami ten czas, w którym zapewne na swojego i Wasze blogi bede zaglądać mniej, mniej będę pisać i mniej będę komentować, o ile w ogóle, ale.... na początku lutego wirtualna parapetówka;-)