Ludzie miewają dziwne marzenia....

Mam takie jedno małe marzenie....
Uwaga, bo tego się pewnie po mnie nie spodziewacie i Wasze zdanie na mój temat może się drastycznie zmienić.
Marzę żeby któregoś pięknego dnia móc podziękować mojemu obecnie używanemu laptopowi za dającą wiele emocji współpracę. Dosłownie nie mogę się doczekać chwili, w której będę mogła mu przypierdolić młotkiem, aż mu się pieprzona obudowa posypie, pieprznąć nim o podłogę z całej siły i poskakać z radości po tym przeklętym złomie  okazać wszelkie uczucia, jakimi go żywię.
Bo żywię, zapewniam!
Za te wszystkie wspólnie spędzone godziny próbując zrozumieć jego niedomagania i bezsensowne bunty należy mu się wszak specjalne traktowanie!
Za te stracone pliki, których wiele razy postanowił nie zapisać bo kurwa tak! 
Za te długie minuty spędzone na próbach bezskutecznego drukowania, wysyłania bądź zapisywania zmian, za kompletny brak współpracy, za przeciągające się w nieskończoność oczekiwanie na wykonanie każdego jednego polecenia, choćby było najprostsze...
Nie wiem tylko czy dane będzie mi tak piękną chwilę przeżyć, bo rupieć sprzęt jest własnością firmy i niestety jest jeszcze całkiem nowy, aczkolwiek mam nadzieję, że po jego zużyciu szefostwo pozwoli mi się z nim należycie pożegnać. Nawet myślę, że moje zachowanie mogłoby się spotkać z pełnym  zrozumieniem, wszak wszyscy widzą moją codzienną frustrację podczas pracy z tym cholernym gruchotem!