Pierwsza noc...

Pierwsza noc w nowym mieszkaniu już za nami. Znaczy ono nie jest nowe, tylko dla nas jest nowe.
Na razie wszędzie mamy pudła, pudełka i pudełeczka, służące nam tymczasowo za szafy, komody, półki i co tam sobie można jeszcze wymyślić. Kiedyś pewnie na jakieś meble je zamienimy, ale na razie nie mamy się gdzie wypakować, więc kilka dni musimy tak  pomieszkać. Dobrze, że przedpokój jest duży, to spora cześć tych kartonów stoi sobie na razie tam., choć P mówi, że to jest sień a nie żaden przedpokój, i pewnie ma rację, bo przedkuchnia przecież nie można czegoś nazywać, a przed pokojem wcale to nie jest:)
Uczymy się całego tego mieszkanka, dziwnie to trochę brzmi, ale naprawdę tak jest. Nigdy np nie miałam kuchni na prąd i teraz zwyczajnie uczę się nie tyle obsługi ile tego, żeby gotowała a nie zużywała dużo prądu. Jeszcze nie wiem czy się tak da :P

Stokrocia po dwóch dniach spędzonych w starym mieszkaniu, które już opustoszało, bo część rzeczy wyjechała w weekend, w mieszkaniu gdzie od dwóch dni nie było jej łóżeczka i przez zupełny przypadek została jedna, jedyna zabawka- kiedy wczoraj bardzo późnym wieczorem weszła do nowego mieszkania zaniemówiła wręcz! A ta radość nieopisana, która rysowała się na małej twarzyczce! Nie wiedziała czego najpierw dotknąć: nagle znalazły się jej wszystkie zabawki, łóżeczko, a nawet te od lata nie widziane zabawki do piaskownicy! Najpierw pytała czy może dotknąć to czy tamto, po chwili już się tak rozkręciła, że nie chciała iść spać, w końcu tyle tu ciekawych rzeczy! Za to zabawki długo nie pozostały w kartonach i już prawie nie ma miejsca na podłodze;) Dziś z wielkim żalem rano wychodziła do żłobka i pewnie z wielką radością będziemy wracać do domu!

Wczoraj jeszcze opróżnialiśmy do końca stare mieszkanie, oddaliśmy klucze, rozliczyliśmy się. Trochę może z żalem, bo całkiem fajnie nam się tam mieszkało, chyba o tym tutaj nie pisałam, stare mieszkanie musieliśmy opuścić bo było strasznie zawilgocone i już jesienią zaczął wychodzić na ściany (i nie tylko) grzyb, tak że zmiana lokalizacji trochę wymuszona, ale podobno nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło;) Teraz mamy jasne, słoneczne mieszkanko, w cichutkiej, spokojnej okolicy (żeby nie napisać na zadupiu ;-p).
Uczymy się też pieca, który to mieszkanko ogrzewa. Właściciele nas jeszcze nie zdążyli z obsługi przeszkolić, ale wczoraj przyszła pora wieczornej kąpieli a tu woda ledwie letnia (jak mleko u Kleopatry, ale tam jednak inny klimat). Udało się P jakoś sprawić, żeby woda miała bardziej przyjazną na tę porę roku temperaturę, ale za to w nocy było jakoś zimno, a rano na piecu wyświetliło się L3. Nie wiem co to znaczy, ale mam nadzieję, że nam jednak piecyk na L4 nie pójdzie;-P

P chyba do drugiej ustawiał szafki kuchenne, nie wiem bo ja padłam po pierwszej. Rano wszystko stało przygotowane do końcowego montażu, wiec już pewni dziś będziemy mieć prawie gotową kuchnię;)

I jeszcze pewnie niektórzy zapytają co mi się tej pierwszej nocy śniło?
A co mogło mi się śnić, jak od kilku dni nic innego nie robię tylko zapakowuję, albo rozpakowuję jakieś pudła. No to oczywiście wiadomo, że te pudła śnią się człowiekowi po nocach;)
Jak się przez kilka dni stresowałam, że nie będziemy mieli na czym spać, to w noc po zakupie wersalki śniło mi się, że kupiliśmy tak na wszelki wypadek cztery różne;P

Ale mimo tych pudeł, kartonów, braku mebli i całego tego bałaganu strasznie się cieszę;)