O, jeżusie....

Wczoraj zawitały do nas wyczekiwane stworzonka jednak nie dwa jak początkowo myśleliśmy, a trzy Co nas bardzo ucieszyło, zwłaszcza ze są to dwie dziewczynki i chłopiec.
Na razie są bardzo przestraszone i nieśmiałe. Nie ma się co dziwić, w końcu spędziły kilka godzin w pudełkach na niepewnym gruncie w czasie jazdy, huczało, bujało, trzęsło a później trafiły w jakieś nieznajome miejsce o dziwnym, zupełnie nieznanym zapachu, zupełnie innym od tego które znały do tej pory. Poznajcie Osię, Dudusia i Osowę:
Osia:

Osia przyjechała do nas ze swoim gniazdem. Zakopała się po uszy (dlatego nie wiele ją widać) i tak też została przeniesiona w nowe miejsce. Mam nadzieję, że będzie jej łatwiej że ma tu kawałek czegoś co zna, co sama sobie ułożyła, co jest jej znane i ma jej zapach.

Duduś:

Dudusia widać jeszcze mniej. Nie chciał zupełnie wyjść z kartonu, zakopał się pod wszystko co się dało, zostawiliśmy go więc w spokoju żeby wyszedł kiedy poczuje się pewniej. Po pewnym czasie pudełko było puste, a dobywające się odgłosy sugerowały że ktoś mości sobie jakieś legowisko. 

Osowa:

Osowa przeniosła się z kartonu najszybciej, Posiedziała chwilkę, wysunęła nosek na kilka sekund po czym potuptała nieśmiało i ukryła się po chwili w gałęziach.
I na razie tyle je widzieliśmy.
Teraz trzeba tylko dać im trochę spokoju, żeby oswoiły się z nowym miejscem i nową sytuacją i żeby się czuły jak u siebie.
Wieczorem trzeba dbać, by miały pełne miseczki a może czasami uda się je zobaczyć- o czym z pewnością nie omieszkam Was powiadomić.

Czy nie pójdą sobie w siną dal? Tego nie wiadomo, nie będą przecież trzymane w zamknięciu, jak będą chciały to sobie pójdą, ale mamy nadzieję, że tu im będzie dobrze i że nie będą szukać szczęścia nigdzie indziej.

A koty? Koty raczej nie powinny mieć do jeży żadnych pretensji, nie mają wzajemnie powodu aby się nie lubić, a podwórko na tyle duże że na pewno nie muszą sobie wchodzić w drogę.