Ot codzienność...

Wiedziałam, że jak wrócę do pracy to paradoksalnie będę miała węcej czasu na różne rzeczy, a to dlatego że po prostu nie ma wyjścia i człowiek musi się jakoś przeorganizować. Po prostu trzeba wstać o 6, trzeba wyjechać do 7:30 maksymalnie, trzeba po południu pojechać po dzieciaczki, które są tak wybawione i wybrykane, że często zasypiają już w samochodzie, a po powrocie do domu szybka kolacja, szybka kąpiel i szybko spać, zazwyczaj tak się udało, a później mamy czas dla siebie, albo raczej na pranie, zmywanie, czasem nawet nam się uda włączyć jakiś komputer i zobaczyć co w świecie słychać, mnie się nawet wczoraj udało sięgnąć po płótno i spróbować coś pobazgrać...
Stokrocia też chętnie chwyta cokolwiek co pisze, najlepiej długopis, i rysuje, do tej pory konie były numerem 1, teraz zaczęła uwieczniać motyle;-) ale malowanek kolorować nie lubi.
Puzzle chwilowo odpuściliśmy z uwagi na małego Gryzonia, który gryzie wszystko czym do buzi dostanie.
Wczoraj dostałam w przedszkolu zaproszenie na przedszkolny Dzień Mamy i Taty. Czyli 10 czerwca znów trzeba sobie przygotować aparat i paczkę chusteczek;-)
W ubiegłym roku dzieciaczki były poprzebierane za kwiatki i zgadnijcie jakim kwiatuszkiem była moja córcia? he he Próbowałam podpytać Stokroci czy uczy się jakiejś nowej piosenki, albo wierszyka i wiecie co mi powiedziała? Nie mogę ci powiedzieć, bo to tajemnica!!! Kurcze a jak ja jej coś mówię niby w tajemnicy to pięciu minut nie wytrzyma, żeby się tym komuś nie pochwalić;-)
A to kucyki rysowane przez Stokrocię - Jednorożce, jakby ktoś miał wątpliwości.

Miłego popołudnia i wieczoru!