Wyjście (mało) walentynkowe

My utrzymujemy, że Walentynek nie obchodzimy.
Poniekąd tak jest.
Poniekąd, bo zazwyczaj i tak w ten dzień jakieś wyjście nam się przydarzy, ale zupełnie nie planowane. Nie kupujemy sobie z tej okazji żadnych prezentów ani nie jest to dla nas jakiś wyjątkowy dzień. Drobne upominki dajemy sobie bez okazji, kochamy się każdego dnia tak samo, a kwiaty często goszczą w naszym domu i żadne święto nie jest nam do tego potrzebne.
Ale nie powiem w sumie to weselej na świecie, kiedy z każdej niemal wystawy śmieją się czerwone serduszka, kiedy czerwone róże niemal wychodzą przez kwiaciarniane szyby i kiedy ludzie jacyś tacy jakby weselsi,  a w radiu lecą same miłosne hity.
Będąc wierni naszej tradycji nieobchodzenia, zdecydowaliśmy się na inne wyjście. Wielkie wyjście można by nawet powiedzieć patrząc na rachunek.
Otóż wczorajsze popołudnie spędziliśmy w stolicy, na Bartyckiej.
No nie powiem w sumie ciekawa wyprawa: najpierw było tak sobie, nawet byłam mocno rozczarowana w pewnym momencie, później jednak trafiliśmy na pana, który owinął nas sobie dookoła palca niemal, później byliśmy już tak zmęczeni, że chyba było nam wszystko jedno, a kiedy nas podliczył to, pomimo szoku jaki ta suma wywołała, to jednak chyba powinniśmy uznać "wyjście"  za udane i choć decyzja jeszcze nie zapadła, to chyba  warto było tam pojechać.  Mieszkańcy i bywalcy stolicy pewnie już dokładnie wiedzą o co chodzi, śpieszę więc wyjaśnić tym, którzy nie wiedzą: Bartycka to taka ulica w Warszawie, przy której zlokalizowana jest cała masa  sklepów, salonów, magazynów oferujących wszystko, co do wyposażenia domu potrzebne, to takie "centrum" wyposażenia wnętrz (drzwi, okna, podłogi, wentylacje, grzejniki, płytki, umywalki, meble i co kto tam jeszcze potrzebuje).
A w tenże, romantyczny dla ogółu, dzień wybraliśmy się na mało romantyczną "randkę" w poszukiwaniu armatury łazienkowej.
A jak było luźno...
;-)