co za dzień

Co za dzień....
Wczoraj położyłam się grubo po pierwszej w nocy, wszak dziś egzamin, wstałam o 6  chyba bardziej zmęczona niż kiedy się kładłam do łóżka. Oczy na zapałki i w drogę.
O 8 egzamin, przesunęło się wszystko jakieś pół godziny, profesor nieźle nawiedzony a pytania... o matko, nie wiem skąd on je wziął, ale na pewno nie z materiałów które przedstawiał na wykładach.
Paranoja jakaś.
Modlę się o trójkę, naprawdę.
Nie chciałabym mieć z tego poprawki we wrześniu, trójka mi zdecydowanie wystarczy i będębardzo szczęśliwa. Byłaby to jedyna trójka w tym semestrze. .
Po dzisiejszym dniu żal za uczelnią jakoś minął.
Ale to nie koniec... zadzwoniła do mnie pani właścicielka mieszkania:
-Jest pani w domu?
-Nie, nie jestem.
-To macie drzwi otwarte na oścież, mąż właśnie przejeżdżał i zauważył.
Pięknie @#%! !!!
Wychodziliśmy w pośpiechu, P faktycznie mówił, żebym zamknęła, ale ja akurat otwierałam bramę, wyleciało mi z głowy, a drzwi zostały otwarte jak szerokie. Bramę, furtkę pozamykałam, więc do domu nikt by nie wszedł, ale....
Musiałam więc zaraz po zajęciach zmienić plany i jechać zamknąć dom.
Wrrrrrr
Zjeżdżając z autostrady przekonałam się na własne koła, że jest ślisko, ledwo udało mi się uniknąć rozpieprzenia się na barierce. Na szczęście się udało.
Najchętniej to położyłabym się spać, ale na dziś mam jeszcze umówione spotkanie z panią w ważnej sprawie i jeszcze dokończenie pracy na jutrzejsze ćwiczenia....
Oby już reszta dnia przebiegła spokojnie, bo do końca dnia jeszcze daleko.....