Takie sobie gderanie....

Wszystko jakoś zaczyna sie układać:
Maryńka w końcu zdrowa, została w domu u Dziadka, Stokrocia z  nami "na budowie", elektryk zaczyna podpinać nowe przewody, w kuchni zaczęły układać się płytki, wczoraj przyjechała przedostatnia, na razie, dostawa zamówionych rzeczy, czekamy jeszcze na drobiazgi elektryczne, które wstrzymują zamkniecie ścianki w łazience.
Z uwagi na pracę elektryka trzeba było wygasić piec.
Jeszcze nie jest zimno.
Za oknem sarny skubią oziminę,  pod schodami wyleguje sie pies.
A w środku pachnie kawą, bo kiedy tylko przyjeżdżamy od razu niemal kawę nam robią.
Miłe to.
W czasie porządkowania strychu pracownik znalazł głowę jelenia, taką wiecie niby "trofeum" i zawiesił w kuchni na ścianie;-)
Komicznie to wygląda.
DOM.
W końcu zaczyna sie czuć, że to będzie dom. Prawdziwy. Nasz.
Na razie mieszkamy ciągle u Dziadka, Stokrocię do przedszkola zawożę codziennie, 80 km. Jeszcze trochę i będzie bliżej.
W końcu też dostaliśmy rozliczenie kaucji za wynajmowane mieszkanie.
Powiem tak- to była jedna z najlepszych decyzji! A z Państwem od tego mieszkania, na początku miłych i sympatycznych, rozstaliśmy się raczej mało przyjemnie. Szkoda. Przecież to normalna kolej rzeczy, że wynajmujący kiedyś rezygnują z mieszkania.
W przyszłym tygodniu podobno mam obronę. Książki mnie gryzą, notatki też. Nie potrafię się  przymusić do nauki:-(
Składając pracę składałam też informację o zmianie numeru telefonu i adresu mailowego.
Dzwonię wczoraj do dziekanatu, czy coś może wiadomo na temat obrony, a pani mówi, że nawet dzwoniła do mnie i nawet się nagrała bo nie mogła się dodzwonić....