W skrócie

U nas tyle się dzieje,  ale nie piszę nie z powodu braku czasu, wbrew pozorom, ale z powodu braku Internetu. Niestety ciągle pozostaje mi pisanie z telefonu, a już na samą myśl się odechciewa. Będzie więc wielkie streszczenie:
Stokrocia siostrę przyjęła cudownie, nawet nie wyobrażałam sobie że będzie aż tak "siostrzana".
Wczoraj nawet broniła dostępu do niej najmłodszemu do tej pory kuzynowi, zasłaniając Marysię własnym ciałkiem :-)
A Marysia jest spokojna, zupełnie tak jak było w czasie ciąży, jak jest najedzona to śpi i więcej jej do szczęścia nie potrzeba.
Ale żeby tak radośnie nie bylo to niestety w sobotę w nocy znów pakowałam torbę do szpitala i  pędziliśmy na izbę przyjęć do szpitala dziecięcego. Na szczęście nie musiałyśmy zostać. Trafiliśmy na pozytywnie nastawionego specjalistę, mimo wizyty w środku nocy (wierzcie mi różnie to bywa, niektórzy maja wręcz pretensje, że w środku nocy im sie przeszkadza, nawet panie które na tej izbie siedziały, zapewne dyspozytorki czy coś, to zachwycone nie były, a już zwłaszcza jak P zapytal przed wyjściem czy możemy tu na korytarzu przycupnąć na krześle i  nakarmić małą). Pani doktor zajęła się Maleńką, pomogła jej a nas poinstruowała co i jak, zapisała leki i na razie jest ok.
Dziś wieczorem zamierzamy wrócić do siebie, więc powinno po woli wszystko wracać do normy.