Szklanka...

Nie będzie o zastawie stołowej, żeby nie było. O innej szklance będzie, tej na drogach.

Od wczoraj z małymi przerwami pada u nas deszcz. Nic by w tym nadzwyczajnego nie było, gdyby nie to, ze temperatura jest ujemna, a deszcz przy -4 wiadomo co oznacza, szklankę właśnie. 

Albo gołoledź, jak kto woli.

Główne drogi jeszcze jako-tako posypane, ale lokalne! jedna wielka ślizgawka.

Wczoraj jechałam z Małą na kontrolne badanie (lekarka za niedzielną wizytę nie wzięła więcej niż normalnie, za to osłuchała, pooglądała wyjaśniła wątpliwości, miała dla nas czas i była uprzejma, jak zawsze) to nie powiem, jechałam jak na szpilkach, a najbardziej to się bałam ze pod górkę nie podjadę;-P ale jednak udało się, wróciłyśmy całe i nie poobijane i nie utknęłyśmy nigdzie.

A co z Małą: wszystko jest dobrze, pani doktor była nawet zdumiona, że tak ładnie wszystko zeszło, powiedziała, że nie spodziewała się, że przy tak poważnym zapaleniu Stokrocia tak szybko to zwalczy. Podobno nic już nie słychać, antybiotyk ma wybrać do końca, czyli 3 dni jeszcze, przez tydzień syrop wykrztuśny i przez miesiąc jeszcze jeden syrop. 

I za tydzień do żłobka może pójść.

Auto lepiej wyglazurowane niż dorsze w sklepie;)
No strasznie jest... i ciągle pada deszcz.