...

Chyba dojrzałam do napisania o ważnych wydarzeniach z naszego życia, o których wolałam milczeć zastępując je lekkimi notkami czy po prostu zdjęciami.

Podziało się ostatnio u nas, oj podziało.

Dużo nerwówki, chwil przykrych i nieprzyjemnych, dużo słów potrzebnych i niepotrzebnych, wypowiedzianych, napisanych...ale chyba w końcu zaczyna wracać spokój. 

Popełniłam straszny błąd dając kolejną szansę K- chciałam chyba za wszelka cenę ułożyć swoje życie "jak należy", skończyło się to źle, mam tylko nadzieje, że Stokrocia nie będzie pamiętać tego okresu i że nie skrzywdziłam jej tym. Związek a raczej to co usiłowałam nazywać związkiem rozsypało się nim się jeszcze zdążyło zbudować.

Czasami człowiek jest tak zaślepiony ze zupełnie nie dostrzega pierwszych objawów, później przymyka oko na niektóre problemy, czasem się w porę obudzi a czasem meczy się przez resztę życia...

Ja się ocknęłam chyba jeszcze w porę, ale mam przeczucie że ciąg dalszy jeszcze przez jakiś czas będzie mnie prześladował.

Tak czy inaczej kolejny rozdział w moim życiu się zakończył i piszę to z wielka ulgą.

Co przyniesie dalej los...zobaczymy.

Dziś znów jestem "samotną mamą" choć nie taka samotną jak kiedyś.
Połówka jest bliżej nas niż kiedykolwiek, a ja nie mogę wyjść ze zdziwienia jaki ma kontakt z Małą, jak się nią zajmuje każdego dnia, w jaki sposób rozmawia,  bawi się. Z jaką chęcią myje butelkę po mleku i z jaka radością zakłada jej kalosze... I jak wiele maja wspólnych cech....
I miliony rozmów ze mną, o wszytskim i o niczym....

Trwaj chwilo aż bym chciała zaśpiewać......