O powrocie do żłobka... i jeszcze coś

Pamiętacie pewnie jak bałam się tak tego żłobka, że Mała będzie płakać, że nie będzie chciała tam być a okazuje sie że zupełnie niepotrzebnie. Nawet po ponad tygodniowej nieobecnosci  wróciła tam z radością.
I dziś kiedy rano jechałyśmy w samochodzie prawie zasypiała, była trochę marudna, ale kiedy tylko wyjęłam ja z samochodu zaczęła sie śmiać, a póżniej chętnie poszła na ręce do "cioci" i już za chwile brykała po sali na czworakach, stawała przy półkach i siegała zabawki, pozegnała mnie uśmiechem i ( tak mi sie wydawało) machnieciem rączki- czyżby to było: "pa pa"?
Tak wiec wyglada na to, że mam bardzo spełeczne dziecko, które lepiej czuje sie wsród ludzi niż w "samotnosci" i mam nadzieję, ze nie zmieni jej sie to wraz z wiekiem;)
A wczoraj "ciocia" powiedziała, ze nie mogą wyjść z podziwu bo Stokrocia dziarsko chodzila przy półkach z zabawkami  w jedną i drugą stronę, trzymając sie przy tym jedną tylko rączką,  i opowiadając w swoim jezyku być może o tym, co robiła, gdy jej w żłobku nie było;)

A bukiecik jest dla mojej przyjaciółki, która ma dziś urodziny:

Wszytskiego najlepszego Kochana :-D