Z dziećmi po Mazurach cz.1 Statkiem po trawie

Ostatni weekend postanowiliśmy spełnić jedno z marzeń i odbyć rejs po kanale Elbląskim.

Marzenie w sumie spełniło się częściowo, bo zamiast rejsu 4,5 godzinnego wybraliśmy taki o  trzy godziny krótszy, to jednak jestem bardzo zadowolona.

 O kanale Elbląskim można poczytać tu  KLIK..


 


Jak pokonać różnicę poziomów miedzy jeziorami? I to nie byle jaką bo aż 100m? 

Można zbudować śluzy (takie jak kiedyś opisywałam płynąc tramwajem wodnym w Bydgoszczy KLIK) ale musiałoby ich być zapewne aż kilkanaście... można też łódź przeciągnąć z górki/pod górkę po torach a taką niezwykłą konstrukcję: pochylnie z suchym grzbietem, na które wpływają statki, które są przewożone następnie do kolejnego akwenu wózkiem po torach wymyślił i zbudował Georg Jacob Steenke, pruski inżynier. Poniżej obelisk na cześć twórcy znajdujący się w Buczyńcu:

Podróż Statkiem Żeglugi Ostródzko-Elbląskiej trwa około 4,5 godziny, prowadzi przez wszystkie pięć pochylni oraz dwie śluzy, a widoki podobno są niesamowite.
Tuż przed wjazdem do Buczyńca zatrzymał nas pan oferujący kurs kanałem ale dużo krótszy, bo zaledwie  półtoragodzinny statkiem niedużym, o wdzięcznej nazwie Bursztyn. Jako że nie wiedzieliśmy wcześniej że takie krótkie kursy też są, zamierzaliśmy płynąć te 4,5 godziny jednak z uwagi na dzieci, jak również i na to, że na rejs dużym statkiem Żeglugi O-E trzeba było czekać prawie dwie godziny wybraliśmy rejs krótki.  To był bardzo dobry wybór.

Poniżej na zdjęciach pierwsza z pochylni: Buczyniec.

 Czekamy już na statku na zielone światło 

I płyniemy, a po chwili jedziemy

Na szczycie pochylni- widok na dziób...

i widok na rufę.

Konstrukcja niedawno przeszła remont, nie zmienia to jednak faktu, że działa już od ponad stu lat, do swojego działania nie potrzebuje prądu korzystając jednie z energii jaką niesie woda i że jest niesamowita!

A tu już duży statek Ż. O-E wjeżdżający na pochylnię Kąty:

Pochylnie uruchamia takie oto koło podsiębierne (poniżej)

Kapitan podawał wielkość koła  i liczbę łopat, ale nie pamiętam, a nigdzie nie mogę znaleźć. Pamiętam tylko, że Na jedną przegrodę "zabiera się" 3 tony wody,. jednocześnie napełniają się trzy przegrody! jest moc!

A poniżej znów ten sam duży statek wjeżdżający na pochylnię Buczyniec, na dół zjeżdża skuter wodny, a my znów czekamy na zielone światło.

Jeśli chodzi o podróż z małymi dziećmi to był strzał w 10!  Myślę, że te ponad cztery godziny byłoby ponad nasze i dzieci siły, w połowie byłyby znudzone i dla nikogo nie byłoby to przyjemnością, a tak zaliczyliśmy zjazd pochylnią z  góry, mogliśmy obejrzeć jak wjeżdża  duży statek (ten na który musielibyśmy czekać) a także wjazd pochylnią pod górę w drodze powrotnej (dużym statkiem albo jest w dół albo w górę, no chyba że drogę powrotną również płyniemy statkiem- łącznie 9 godzin). 
Dziewczyny po pierwszych  zachwytach rejsem znalazły dla siebie idealne miejsce:

I tam przebyły większość podróży Bursztynem.

Kapitan pozakładał im kamizelki ratunkowe, rękawice ognioodporne, w czasie gdy statek był na wózku pozwalał zajać swoje miejsce na mostku i zakładać kapitańską czapkę.

 A poniżej znów duży statek wypływający  do Elbląga- teraz już widziany z lądu. Pasażerowie autobusem wrócą do Buczyńca około 21, a my w tym czasie będziemy już nad jeziorem Ukiel.....

Warto kiedyś odbyć całą trasę ( he he najlepiej na swojej łodzi), ale to jak dziewczynki będą starsze.

Kapitan Bursztynu?a? bardzo kontaktowy, bardzo rozgadany opowiadał nam o kanale, o budowniczym, o konstrukcji no i o Elblągu trochę też.
Nie mówiąc już o różnicy w cenie (podróż Bursztynem kosztowała całą naszą czwórkę mniej niż duży rejs dla jednej osoby).
Tym sposobem jednak zostało nam niewykorzystanych kilka godzin, o czym może będzie następnym razem...