Angina czyli znów o tej służbie zdrowia

Takie powiedzenie jest:
Chcesz rozśmieszyć Pana Boga? Zrób sobie plany na przyszłość...
No i u mnie tak z tym sylwestrem wyszło. Tak bardzo chciałam pojechać, a ile planów miałyśmy i Karola i ja: jakieś zwiedzanie w sylwestra rano, później domowa imprezka w Nowy rok spacer po bałtyckiej plaży....

źródlo: http://bi.gazeta.pl

Mówię Wam, jak mnie wytelepało to szok! W sumie zaczęło się niewinnie we wtorek wieczorem, tak mnie coś zaczęło łamać i siły gdzieś mi odpłynęły, w środę pojechałam do pracy, dzieci zawiozłam do żłobka, ale już nic przełknąć nie mogłam i ledwie żyłam normalnie i z godziny na godzinę było gorzej. Następnego dnia, już po wzięciu antybiotyku przespałam całe popołudnie na podłodze przy kozie- przy kozie bo raz, że było mi strasznie zimno, a dwa, że dzieci przed rozgrzanym piecem chronić musiałam, bo ja byłam nieżywa, a Małe robiły co chciały.

Ale wracając do poranka: trzeba było umówić się na jakaś szybką wizytę u lekarza, ale... no właśnie w przychodni, w której jesteśmy ja i dzieci zawsze jest problem z dostaniem się do lekarza, zwłaszcza w trybie nagłym. U dzieci jak już w końcu się człowiek dodzwoni to nigdy miejsc nie ma w związku z tym chodzimy tylko na szczepienia, a w razie choroby i tak musimy prywatnie, a u dorosłych to w zasadzie szanse żadne, no chyba, że jest się wróżką i uda się przewidzieć, że będzie się chorować za dwa tygodnie to tak- bo na termin wcześniejszy to można się, umówić i czekać, a jak się chce tego samego dnia, to trzeba być rano i stać w kolejce pod drzwiami to wtedy może się uda, żeby się zapisać na dziś. Niestety nie przewidziałam, że chora będę, więc trzeba było szukać lekarza z prywatną praktyką tylko, że miejsca były dopiero na godziny dobrze popołudniowe, a gardło bolało niemiłosiernie. P szukał i umówił mnie do przychodni w sąsiednim mieście- tam termin był na za pół godziny (tyle, żeby akurat dojechać)  tylko taki "problem”, że nie prywatnie, ale na NFZ, czyli trzeba zmienić przychodnię. W tamtym momencie to mi było wszystko jedno byle tylko jakiś antybiotyk dostać, bo wiem, ze bez tego nie przejdzie, ale później to sobie nawet pomyślałam, ze może to i dobra zamiana będzie, jeśli człowiek chory dzwoniąc rano ma szansę na wizytę u lekarza bez wcześniejszego udawania się do wróżki.

A na miejscu kompletne zaskoczenie:

Rejestracja niewielka i trochę ciasno, ale   panie są trzy, wszystkie trzy uśmiechnięte  (w poprzedniej przychodni panie mają wiecznie niezadowolone miny, warczą na człowieka od pierwszego słowa, a jak nie wiesz czegoś i chcesz dopytać do syczą jak żmije jakieś- i wcale nie przesadzam), to wszystkie panie milutkie, mimo że uwijają się jak mrówki wypełniając, wypisując, stukając w klawiaturę. Z uśmiechem wypełniają mi dokumentację przeniesienia się do ich przychodni, wszystko szybko i bez syczenia.  W międzyczasie z gabinetu wypada lekarka. Wypadła to właściwe słowo, "przyleciała" po coś do recepcji i z miejsca polubiłam tę lekarkę: uśmiechnięta i z połowę pacjentów czekających pod różnymi drzwiami znała po imieniu, tu zagadała jak się czuje, tu: co słychać  a uśmiech miała tak słoneczny, że od razu się człowiekowi  humor poprawiał.

W międzyczasie  do przychodni przyszedł pan. Wygląd i zapach pana mówił sam za siebie - pan niemający z pewnością swojego kąta na tym świecie, brudny, w brudnym ubraniu, nieogolony, nieumyty. Rejestracja mała, więc rozmowa nie mogła być tajemnicą.

Pan przyszedł z problemem dermatologicznym, widać musiało mu to bardzo dokuczać, bo z pewnością wiedział, że w przychodni bez ubezpieczenia łatwo nie będzie, a ubezpieczenia nie miał.

I co zrobiły panie w rejestracji?

Po pierwsze wysłuchały i powiedziały, ze niestety, ale bez ubezpieczenia wizyta lekarska na kasę chorych odbyć się nie może, za wizytę musi zapłacić ok 100zł, ale że u nich nie ma dermatologa, podała mu adres najbliższej przychodni, w której dermatolog przyjmuje, po czym kierowniczka rejestracji poprosiła jeszcze pana, aby chwilę zaczekał i poszła do gabinetu lekarza.

Wyszła i powiedziała, że pani doktor pana przyjmie.... Bezpłatnie.

No szok! Takie rzeczy to tylko na filmach....                            

Pani kierownik poprosiła pacjentów, którzy siedzieli na skórzanej kanapie  przy rejestracji, aby zajęli miejsca pod drzwiami gabinetów, a na kanapę, posadziła pana.  No mówię Wam, jaką radość było widać na twarzy tego człowieka! Siedział sobie jak król   i się uśmiechał.

Kiedy już skończył wizytę dostał ponowną instrukcję w rejestracji, żeby leki koniecznie wykupił i do dermatologa koniecznie poszedł. Po wyjściu pana kierowniczka  zdezynfekowała jakimś psikaczem i powycierała kanapę, klamki, gabinet lekarki.

Nie mogłam wyjść z podziwu jak bardzo profesjonalnie się zachowała- nikt panu żadnej uwagi nie zrobił,  nikt nie dał mu odczuć, że jest nieco inny niż pozostali pacjenci.

A ja mam nadzieję, że w końcu  trafiłam do normalnej przychodni.