Pozdrawiamy ze szpitala czyli co u nas;-)

Nie wiem od czego zacząć...
Chyba od podziękowań za gratulacje i życzenia, za kazdy sms, za kazdy mail i komentarz, to naprawdę sie cieplej na serduchu robi:-) dziękuję!
Jesteśmy z Marysia w szpitalu, jeśli nic się niespodziewanego nie wydarzy, to w piątek wyjdziemy do domu. Przedwczoraj był najgorszy dzień, bylo bardzo ciężko, byly momenty że łzy mi  same płynęły po policzkach, na szczescie to nie zadna depresja ani nic w tym stylu, po prostu bol byl tak silny, a nie mozna sie bylo doprosić o  przeciwbólowy. Wczoraj bylo znacznie lepiej, a dzis juz chyba nawet na noc nie będę potrzebować żadnego uśmierzacza. Pewnie jeszcze kilka dni i będę skakać jak łania;D
A Maryńka jest cudna. Jest (odpukać, odpukać- przesądna zbytnio nie jestem, ale kto tam wie) bardzo spokojna, jest przeurocza, spi, je, robi świetne minki, spi, je, rozgląda sie, je, śpi, smieje sie, spi... Jest po prostu fantastyczna:-)
Stokrocia natomiast czeka na mame i siostre cierpliwie u dziadków. Chyba dobrze ja przygotowaliśmy na czas oczekiwania, bo zostala bez najmniejszego sprzeciwu, nie płacze, nie wspomina, nie tęskni tylko każdego informuje gdzie i dlaczego jest mama. Nawet ciocie, ktora zapytała czy mama pojechała do szpitala po dzidziusia podobno poinformowała, ze nie po dzidziusia. Mama pojechała do szpitala, żeby pan doktor wyjął z brzuszka Marysie a nie dzidziusia! Uff... Jak dobrze ze nam Marysia nie zrobila psikusa i nie okazala sie byc Jasiem, bo chyba musiałabym komus podmienić;-)
Siostrzyczkę widziała na razie na zdjeciu, i mówi że fajna, czekamy niecierpliwie piątku, żeby obie panienki mogły sie poznać:-)
Przez telefon nie chce rozmawiac, rzucila dzis tylko "czesc Mamuśka" i tyle jej bylo. Usłyszałam tylko w tle: nie mogę, bawię sie kucykami! Jak dobrze, ze wszystkie jej zapakowałam:-)
Wybaczcie brak polskich liter, ale pisanie na telefonie to cos okropnego, a jeszcze w kolko  poprawiać cały tekst...
Od czasu do czasu podczytuje co u Was, tylko cos mi sie z ustawieniami porobilo i teraz za każdym razem musze sie logować od nowa, więc komentowanie jest mega denerwujące.

Nie wszyscy podgladaja nas na FB wiec napisze tez tutaj taki zaslyszany w szpitalu żarcik:
-Dlaczego wymyślono porody rodzinne?
-Żeby wynagrodzić ojcom nieobecność przy poczęciu;-)