Z życia ciężarówki...

Nie odbierzcie tego jako narzekanie, bo kiedy ta mała Istotka we mnie się porusza i stuka do mnie przez brzuszek, to zapominam o wszystkich bólach i niedogodnościach;)
Ale chciałam się podzielić swoimi codziennymi przypadłościami ciążowymi;)
Te z Was, które już to przechodziły - wiedzą o czym mówię, a te które mają te cudowne chwile jeszcze przed sobą, to pewnie z ciekawosci sobie zajrzą;)
O zgadze już nie piszę bo było, teraz to raczej opowieści o "dolegliwościach praktycznych” ;)

Kiedy byłam w pierwszych tygodniach ciąży strasznie szukałam informacji na ten temat (ciąży), co z resztą zrozumiale chyba, zwłaszcza przy pierwszym dziecku;)
Pamiętam jak czytałam, że w ostatnich tygodniach to na poród już się czeka z niecierpliwością, bo ciężko i dosłownie już się ma tego brzucha dość;)
Pamiętam też jak czytałam, że są problemy np. ze schylaniem się , podnoszeniem, z chodzeniem i tak sobie myślałam wtedy, że to wszystko nie możliwe, że ja to się tak porodu boje ze na pewno nie będę "czekać z niecierpliwością" (na poród, nie na dziecko;) choćby z tego powodu;)
A że brzuszek może tak utrudniać życie... E tam to wydawało mi się zupełnie niemożliwe, żeby aż tak.
I bęc.
Nadeszły jednak takie dni, kiedy myślę tak samo.
Mała nie wierci się na tyle mocno, albo ja taka nieczuła jestem żeby mnie budziła czy żeby mi te ruchy jakoś przeszkadzały-przeciwnie strasznie je lubię i nawet, kiedy wciska mi się pod żebra to tylko układam się wygodnie, żeby jej nie uciskać i niech się tam dalej wciska skoro ją tam coś interesuje;)
Za to kości spojenia coraz bardziej dają się we znaki. Bolą okropnie, szczególnie w nocy, mam problem z położeniem się na łóżku, ze wstaniem z niego, a największe problemy sprawia mi przekręcenie się, poruszenie w ogóle na leżąco. Czasem ból jest tak silny, że nawet poruszenie się we śnie mnie budzi;(
A tu jeszcze jak na złość kilka razy w nocy muszę wyjść do łazienki, czyli znowu wstać z łóżka i znowu się położyć i ułożyć:(
I w sobotę nadeszła ta pierwsza chwila, kiedy pomyślałam, że naprawdę chce już urodzić i żeby mnie te kościska już w końcu boleć przestały:(
A co do brzuszka w codziennym życiu.
Zdarza się, że zapomina, ze jest;) Naprawdę;)
Czasami potrafię się przez zapomnienie schylić po coś - ale przy prostowaniu się zdecydowanie sobie o nim przypominam.
Wydaje mi się też, że nie jest jeszcze taki duży i dopiero zerkniecie w lustro wyprowadza nie z błędnego myślenia, bo jest ogromny;) Znajomi dopytują czy na pewno kruszynka jest tam sama?
Poza tym paznokcie u stóp... Chyba jest jakaś zależność, że im brzuch jest większy tym one szybciej rosną;) Nie meczę się z nimi od jakiegoś czasu sama i wolę jednak oddać stopy w ręce specjalistki i mieć taka chwilę przyjemnego łaskotania i relaksu bo to czynność już wykraczajaca poza moje zdolności manualne;)
Za to w piątek postanowiłam założyć pończochy, bo trochę już chłodno było na sukienkę i "gołe nogi". No, co się nagimnastykowałam żeby je założyć?! No wiecie co, żeby aż taki problem mieć z taką prostą czynnością?! A jednak. Okazała się to być czynność nadzwyczaj wyczerpująca i zajmująca kilka minut zamiast kilkunastu sekund...
Podobnie jest z wchodzeniem do wanny, niestety nie mam brodzika tylko wannę, co jest okropnie mało wygodne.
Najpierw trzeba do niej wleźć- tak, tak wleźć, kiedyś wchodziłam a teraz włażę;)
Później trzeba się ostrożnie, (bo ślisko przecież) ułożyć ( jak ja lubiłam długie gorące kąpiele, ale jeszcze trochę i sobie poleżę) a z tym ułożeniem też nie jest lekko, bo siedzieć nie wygodnie, bo brzuszek uciskam, położyć nie bardzo się mogę, bo wtedy wspomniane wyżej kości przypominają, ze leżeć też nie mogę, wiec ostatnio najczęściej moja kąpiel odbywa się na kolanach, bo klęczeć mi najwygodniej;)
No i później trzeba się z tej wanny wygrzebać i to kolejna historia, bo ślisko i trzeba ostrożnie, a przełożenie nogi "za burtę" to dopiero powoduje ból tychże sympatycznych kości;) Mam wrazenie, że mogę zrobić bardzo dokładny szkic całego tego połączenia łonowego i można by go zamiescić pewnie w podręczniku do anatomii;)
Chyba z kąpielą się do sąsiadki przeniosę, bo ona ma prysznic;)
No a dziś postanowiłam sobie, że zrobię Połowce niespodziankę ( a sobie też poprawię nastrój, bo ostatnio czuje się jak nieatrakcyjny zwierz) i zrobię sobie porządek z włoskami, wiadomo gdzie.
I czuje że to dopiero będzie niebywała przygoda, i pewnie z godzina niezłej gimnastyki;)