Wiosna

Trochę wiosny z ogródka, a co tam:

Ech, w biegu, ciągle w biegu!
Tyle się dzieje, że już na poważnie przestaję to ogarniać.
Chciałam napisać chociaż jakieś życzenia świąteczne, ale nie było już czasu, w nocy z soboty na niedzielę to już jakby nie pora, a dopiero wtedy udało mi się usiąść do komputera na chwilę.
Jakiś szalony czas nadszedł, z tą szkołą takie zamieszanie -nie chodzi mi o strajk tylko o to że przed świętami mieliśmy trzy dni pod rząd wycieczki, a w wolną od zajęć środę spotkanie wielkanocne, jak się później okazało religijne, ale nie o tym dziś.
W święta zapowiedziała odwiedziny moja siostra (już od dwóch lat nie pokazywała się u nas, więc to nie lada wydarzenie), a później to już były święta i komputery miały wolne.
W międzyczasie okazało się że różne inne wydarzenia pokomplikowały nam trochę plany, i wiadomo że jak coś nietypowego, to akurat nam się musi przytrafić, ale nic to z wszystkim sobie poradzimy przecież.
Bo cóż to że ostatnio kupiony sprzęt domowy akurat nam się trafił wadliwy, choć pan się zarzeka że to pierwszy taki przypadek i nigdy wcześniej takiego czegoś na oczy nie widział, albo że sąd błędnie wystawił postanowienie nie ujmując w nim części pozwu i teraz nikt nie wie czy pisać zażalenie, czy wyjaśnienie czy skargę, czy może złożyć on nowa, i że wybrałam adwokata (nie, nie tego gogusia, o którym pisałam, pomimo usilnej namowy (na gogusia) współfinansującego, więc nie wiadomo czy teraz się dołoży) i że napisał i złożył pozew, którego wcześniej nie dał mi do przeczytania, albo że w moim samochodzie wysiadło turbo i jedzie jak muł a pali jak smok, a i pewnie nie wspominałam jeszcze o tym, że pracy nie mam, a może i wspominałam.
A z ciekawostek to wczoraj przez płot zaglądał nam na podwórko łoś.
Bażanty, sarny, bociany, żurawie, dziki to już nuda, teraz nadchodzi pora łosi. Strach jechać ulicą bo one raczej nieobliczalne są, przy tym ciekawskie i zupełnie nie strachliwe.