Szłysmy tak sobie, "rozmawiałyśmy", robiłyśmy zielonymi listeczkami kizi mizi po policzku, słuchalyśmy śpiewu ptaków i doszłyśmy do mostku pod którym przepływa strumyczek.... i wtedy przypomniałam sobie ten zapach i dźwięk z dzieciństwa: zapach lata, zapach nadbrzeżnych roslin i zapach rzeczki, zapach łąki, zapach olszyn rosnących tu wszędzie i ten cudny odgłos cichutko płynącej wody i szumiacych na drzewach listeczków. Zabawne bo wczesniej przechodziłam tedy z Małą wiele razy i dopiero tamtego popołudnia udało mi sie poczuć ten zapach i usłyszeć ten szum.....
cudny ten strumyczek,faktycznie zaraz dziecinstwo się przypomina...
OdpowiedzUsuńoj tak, pamiętam ze kuzyn zawsze w takim strumyku łapał rybki jakieś Kolcówki, nie mam pojecia co to było, ale takie małe czarne rybki a my sie tam kąpaliśmy, chłodzilismy w upały;)
Usuńte rybki to mogły być cierniki, mają na grzbiecie cierń (kolec)
Usuńfajnie gdy ma się dobre wspomnienia z dzieciństwa :)
OdpowiedzUsuńto twoja wrazliwośc się odezwała.... a jeszcze jak masz ciepłe wspomnienia to ....pieknie .... Stokrocia już się od ciebie uczy....
OdpowiedzUsuńAle nie ma już takich strumyków jak ja pamiętam, teraz co zresztą widać na zdjeciach są głównie krzaki i pokrzywy, no przecież tam nie da sie nawet stóp pomoczyc;(
Usuńśliczny blog serdecznie pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńWitam, dziękuję i zapraszam;)
UsuńAch głupiejemy oczywiście w pozytywnym sensie przy tych naszych maluchach:)My w ten weekend też w lesie łapaliśmy motylki, wąchaliśmy kwiatki i cieszyliśmy się życiem:)
OdpowiedzUsuńStrasznie brakuje mi w okolicy takich miejsc Park to nie to samo
OdpowiedzUsuńNo w parku nie ma tego zapachu, zapraszam do mnie;)
UsuńBo czasem potrzebny jest ten właśnie moment by otworzyć oczy na piękno w otoczeniu.
OdpowiedzUsuńWeisz chyba opadły ze mnie tego dnia wszystkie złe emocje i potrafiłam sie otworzyc na to co wokół mnie;)
Usuńwiesz ja taki strumyczek mam na podwórku przedziela nam podwórko sąsiada zamiast ogrodzenia więc wiem o czym piszesz:)
OdpowiedzUsuńojej aż Ci zazdroszcze,
Usuńzdjecie tej rzeczki robiłam idąc ulicą ale rzeczka ktora pamiętam z dzieciństwa była jakieś 500m za domem, tyle że teraz to tam jest ciezko dojsć teren troche bagnisty, łąki nie koszone ( bo i tak woda siano zabierała) drzewa i krzaki wyrosły więc juz nikt tam prawie nie chodzi a już na pewno nie po to zeby sie kapać jak my kiedyś, czasem tylko ktoś na ryby czy na raki;)