Czarna owca

No to ponarzekam na rodzinkę trochę.

Czarną owcą w rodzinie jestem nie od dziś. Wiadomo najpierw był rozwód, który w prawdziwych katolickich rodzinach jest grzechem wielkim i zdarzyć się absolutnie nie powinno, później były dzieci a wiadomo że jak porozwodowe to znaczy, że nieślubne. Na dodatek jeszcze poglądy polityczne śmiałam ujawnić, a wiadomo kto nie jest z nami ten jest gorszy sort. Dziwne, że jeszcze jakiegoś egzorcysty na mnie nie nasłali, ale może adres zgubili a głupio zapytać ponownie. 
Co prawda jakoś do tej pory nie czułam się bardzo szykanowana, po prostu utrzymywanie kontaktu na poziomie minimalnym, ale po tym co teraz, to już z całą pewnością zyskam sobie miano niewdzięcznej zołzy, która rodzinę ma gdzieś.

Ale od początku.

Jak wiadomo na początku roku zmarł mój tata. Stało się to nagle i niespodziewanie, po otrząśnięciu się z pierwszego szoku dotarło do nas (sióstr) że niestety został też jakiś majątek, którym trzeba się zająć, a w bardziej odległej perspektywie również podjąć co do niego jakieś decyzje. O ile część nieruchomości nie wymaga nakładów, ani -od biedy- zbytniej opieki, o tyle dom należy jednak do tych, które są wymagające- należy bywać, kosić trawę, wietrzyć, sprzątać a zimą ogrzewać. 

Na początku robiliśmy to wymiennie, raz ja raz siostra, teraz zostałam tylko ja, bo siostra się nie poczuwa. Rozmawiałyśmy, że najlepiej byłoby na zimę ów dom wynająć, choćby po to, żeby  te koszty zminimalizować. Okrężną drogą (przez ciotkę, do jednej z nas) dotarła wiadomość, że wynajmem zainteresowany jest kuzyn, co nawet by nam odpowiadało poniekąd. Kiedy w końcu doszło do rozmowy ( z jego matką (a taty siostrą), nie pytajcie nie rozumiem czemu za dorosłego człowieka matka takie rozmowy prowadzi) okazało się, że otóż to Sławek chce nam zrobić wielką przysługę a nawet łaskę chcąc wynająć ten dom (a właściwie pół domu) i wprowadzić się tam ze swoją narzeczoną, który przecież i tak stoi pusty,  Może trzeba było zapytać czy nie powinniśmy mu zapłacić za tę usługę? 

Ale to jeszcze nic. 

Na wspomnienie  o podpisaniu umowy to dopiero się okazało co rodzinka tak naprawdę myśli (to znaczy ja się tego mogę domyślać).  
Bo:
Jak to umowę? Przecież jesteśmy rodziną? Ja myślałam, że po prostu dacie mu klucze i on się wprowadzi?! Po co umowa?

Coooo? Jeszcze w urzędzie skarbowym zgłaszać? Jak to? Po co?

A nie, to nie! To sobie trzymajcie!

A niech wam się rozsypie, niech zniszczeje, jak nie chcecie to nie.

Niestety moja siostra też jest zdania, że z rodziną nie powinnam chcieć podpisania umowy. 

I że jak nie chcę Sławkowi na takich (jakich? bo właściwie to nie wiadomo na jakich) warunkach  wynająć, to ona opalać domu nie będzie ani w kosztach uczestniczyć. Najlepiej to sprzedać przed zimą jeszcze (ha ha ha) i już.

Wiec tak przy okazji: nie chce ktoś kupić dużego domu na wsi z piękną działką w rewelacyjnym położeniu,  blisko miasta -tylko aby przed zimą?

Tak, że widzicie sami, z rodziną to najlepiej na zdjęciu. I to gdzieś z brzegu, żeby można się było w razie czego odciąć....