codziennik

Moja doba skurczyła się chyba do 3 godzin tylko:(
Młodsza chora w domu, Starszą trzeba zawieźć i przywieźć ze szkoły (lekko 140km dziennie).
W domu część pracy (tej etatowej) i tak trzeba ogarnąć.
W międzyczasie było zebranie w przedszkolu, lekcje tańca, na które raz w tygodniu biegamy, zbieranie grzybów w puszczy i lepienie pierogów przez cztery wieczory z rzędu (wrrr, mówiłam kupić, to nie! ale wiadomo swoje najlepsze) do tego reset komputera bo się spsuł biedaczek, reklamacja samochodu po blacharzu- ciągle nie naprawiona, bo blacharz... wyjechał na urlop w międzyczasie i jeszcze długo by można wyliczać.
W internetach mam zaległości jak stąd do Krakowa (nie wiem czemu do Krakowa, bo lubię i już) a te internety to jednak taka odskocznia od codzienności jest. Tak że wiecie w miarę możliwości czytam, ale dyskusję włączę się dopiero jak się trochę odkopię z tej codzienności. Internetu w telefonie nie mam wiec żeby poczytać trzeba włączyć komputer, a jak się włączy to nagle nie wiadomo skąd przybiegają i wołają:
Cio lobiś? ja teś chcę!
Włącz mi bajkę!
Ja teś! Ja teś!
Ja chciem piosienki!
Nie, piosenki nie ja chcę bajkę!
No dlaczego nie chcesz nam włączyć? No proszę!
Plosię!
Tak, ze sami rozumiecie.
Jak młoda wyzdrowieje i wrócę do pracy to wróci też i normalność... mam nadzieję.